Балалардағы миотоникалық синдром

Миотоникалық синдром нейромашылдық бұзылыс болып табылады, жалпы әлсіз бұлшықет тонусында ғана емес, сондай-ақ олардың қысылу жағдайында қиын релаксацияда көрінеді. Балалардың миотоникалық синдромы бұлшықет релаксациясының кез келген бұзылысы деп түсініледі.

Балалардағы миотоникалық синдромның себептері

Соңғы кездері аталатын оқиғалар болды. Бұл аурудың артық диагнозы, яғни. Дәрігер баланың бұлшықет тұсының жай-күйін түсіндіріп, миотоникалық синдром диагнозын анықтаған кезде, шын мәнінде бала бұл аурудан зардап шекпейді.

Қате диагноздар мен қажетсіз ата-ана тәжірибелерін болдырмау үшін сіз баланың физикалық жағдайын бақылап, миотоникалық синдром белгілерін білуіңіз керек.

Балалардағы миотоникалық синдромның белгілері

  1. Жалпы бұлшықет әлсіздігі, ол пассураның бұзылуына, асқазан-ішек жолдарымен, миопиямен, сөйлеу бұзылыстарымен, бас ауруларымен, жедел шаршаумен байланысты.
  2. Тепе-теңдіктің жоғалуы, жылдам жүру, жүгіру, баспалдаққа шығу.
  3. Бұлшықетке аз әсер еткенде, бұлшықет (бұлшық еттерінің спазмы) жеткілікті ұзаққа созылады, бұл ауыр болуы мүмкін және ұзартпайтын бұлшықет роликтерінің қалыптасуымен бірге жүреді.

Егер бұл белгілер балада анықталса, дәл диагноз жүргізу үшін келесі зерттеулер жүргізіледі: электромиография, биохимиялық қан анализі, бұлшық ет талшықтарының гистохимиялық сараптамасы және биопсия.

Балалардағы миотоникалық синдромды емдеу

«Миотоникалық синдромды қалай емдеу керек?» Деген сұраққа жауап: Әдетте ауру туғызған себептерге байланысты. Емдеу, әдетте, осы себептерді жоюға бағытталған. Тұқым қуалау миотоникалық синдромы толығымен жойылмайтыны анық. Басқа себептермен туындаған сол миотоникалық синдромның көріністері, табыстары симптоматикалық емдеу арқылы түзетіледі, оған мыналар кіреді:

  1. Массаж. Миотоникалық синдроммен массаж бұлшықетті нығайтудың бірінші жолы, әсіресе жас балаларда. Массаж маман болуы керек. Болашақта табысты емделіп, оңтайлы жасқа жеткеннен кейін (әдетте 5 жастан бастап) физиотерапия сабақтарына баруға болады.
  2. Физиотерапиялық процедуралар: электрофорез.
  3. Нейромаскулярлық өткізгіштікті арттыратын дәрілерді қабылдау.
  4. Акупунктура.
  5. Логопедпен сабақтар және т.б.